EL77 | Μόνο μια κυρίαρχη Ευρώπη μπορεί να προστατεύσει τους πολίτες της και τα κράτη μέλη της στη νέα φάση της αστάθειας και του παγκόσμιου ανταγωνισμού
ΑΓΓΛΙΚΉ | ΙΤΑΛΙΚΉ | ΓΑΛΛΙΚΉ | ΓΕΡΜΑΝΙΚΉ | ΙΣΠΑΝΙΚΉ | ΡΟΥΜΑΝΙΚΉ |
Στις 22 Νοεμβρίου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κίνησε τη διαδικασία για την αναθεώρηση των Συνθηκών της ΕΕ. Εναπόκειται τώρα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να συγκαλέσει Συνέλευση για να συζητήσει λεπτομερώς το σχέδιο μεταρρύθμισης της ΕΕ.
Ακριβώς έχοντας αυτό κατά νου – ενόψει του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Μαρτίου – η "Ευρωπαϊκή Επιστολή" τονίζει την επείγουσα ανάγκη για μια βαθιά και συνεπή μεταρρύθμιση των Συνθηκών και θέτει υπόψη σας ένα Μνημόνιο (link) που εξηγεί γιατί η έναρξη μιας Σύμβασης είναι ο μόνος εφικτός τρόπος για τη μεταρρύθμιση των Συνθηκών, ενώ ούτε οι απλουστευμένες διαδικασίες αναθεώρησης ούτε οι προσαρμογές ενόψει της διεύρυνσης μπορούν να ικανοποιήσουν αποτελεσματικά τις μεταρρυθμίσεις της Συνθήκης.
Οι κυβερνήσεις των κρατών μελών έχουν μεγάλη ευθύνη: είναι ο ρόλος τους στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μαρτίου να υποστηρίξουν την αναθεώρηση της Συνθήκης, διαδικασία που άνοιξε επίσημα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 22 Νοεμβρίου. Αυτό είναι απαραίτητο για να παρασχεθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση τα απαραίτητα εργαλεία για να ξεπεράσει τις χρόνιες αδυναμίες που πλέον θέτουν σε κίνδυνο τη σταθερότητα και την ευημερία της στη νέα φάση του παγκόσμιου ανταγωνισμού και των συγκρούσεων.
Είναι αναμφισβήτητο ότι η Ευρώπη βιώνει μια σειρά συνεχών κρίσεων για πάνω από μια δεκαετία: από τον κίνδυνο της κατάρρευσης της νομισματικής ένωσης στη μεταναστευτική έκτακτη ανάγκη, από το ξέσπασμα της πανδημίας στην ανελεύθερη μετατόπιση ορισμένων κρατών μελών. Κάθε μία από αυτές τις κρίσεις δοκίμασε την Ένωση. Όταν παρέμεινε ενωμένη, οι απαντήσεις ήταν αποτελεσματικές, όπως η κοινή αγορά εμβολίων και η δημιουργία του ταμείου ανάκαμψης για τη χρηματοδότηση της εθνικής ανάκαμψης με σχέδια ανάκαμψης και ανθεκτικότητας. Ωστόσο, όταν οι κυβερνήσεις επέλεξαν να ενεργήσουν ανεξάρτητα, όπως η διαχείριση των αιτούντων άσυλο ή η διάσωση του τραπεζικού συστήματος μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers, τα προβλήματα παρέμειναν άλυτα και οι δυσκολίες ορισμένων χωρών κατέληξαν να επηρεάζουν όλους τους άλλους.
Το θεμελιώδες πρόβλημα είναι ότι η Ένωση είναι αδύναμη όποτε της λείπουν αποτελεσματικά εργαλεία αντίδρασης, είτε επειδή τα στερείται εντελώς είτε επειδή η ενεργοποίησή τους απαιτεί ομοφωνία μεταξύ των κυβερνήσεων. Αντίθετα, η Ευρώπη μετράει και είναι ισχυρή όταν της δίνονται οι αρμοδιότητες και οι πόροι να ενεργεί αυτόνομα προς το συμφέρον των πολιτών και των κρατών μελών της.
Δυστυχώς, το να είσαι αδύναμη έχει τίμημα και στην περίπτωση της Ευρώπης, αυτή η τιμή γίνεται όλο και πιο μη βιώσιμη κάθε μέρα. Αντιμέτωπη με τον πολλαπλασιασμό των εσωτερικών και εξωτερικών καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, η αδυναμία λήψης αποτελεσματικών μέτρων στις εξωτερικές, βιομηχανικές, περιβαλλοντικές και κοινωνικές πολιτικές οδηγεί αναπόφευκτα σε απώλεια ασφάλειας, ανταγωνιστικότητας και ευημερίας για τις κοινωνίες μας. Αυτή η κατάσταση ευνοεί τα συμφέροντα των εξωτερικών δυνάμεων για την Ευρώπη, ξεκινώντας από τις απολυταρχίες της Ρωσίας και της Κίνας, καθώς και των συμμάχων τους μεταξύ των λαϊκιστικών και εξτρεμιστικών πολιτικών δυνάμεων εντός της Ένωσης.
Δυστυχώς, το να είσαι αδύναμη έχει τίμημα και στην περίπτωση της Ευρώπης, αυτή η τιμή γίνεται όλο και πιο μη βιώσιμη κάθε μέρα.
Όπου η Ευρώπη δεν διαθέτει τα εργαλεία για να δράσει, οι προσπάθειες των κρατών μελών να προχωρήσουν μόνες τους έχουν αποδειχθεί ως επί το πλείστον κοντόφθαλμες και μη ρεαλιστικές. Σκεφτείτε την ανικανότητα μεμονωμένων κυβερνήσεων να παρέμβουν αποτελεσματικά για τη σταθεροποίηση της Λιβύης ή του Σαχέλ, ή την ανεπάρκεια στρατιωτικής υποστήριξης στην ουκρανική αντίσταση, την ανικανότητα των κρατών να παράσχουν επαρκή οικονομική υποστήριξη για την πράσινη μετάβαση της ευρωπαϊκής οικονομίας χωρίς να χάσουν τον παγκόσμιο ανταγωνισμό με ΗΠΑ και Κίνα με κατακερματισμένη την ευρωπαϊκή ενιαία αγορά.
Νέοι και πολύ σοβαρότεροι κίνδυνοι διαφαίνονται στον ορίζοντα. Τι θα έκαναν οι Ευρωπαίοι αν η Ρωσία αποφάσιζε να εισβάλει σε μια δημοκρατία της Βαλτικής, λίγο αφότου ο Ντόναλντ Τραμπ, για άλλη μια φορά Πρόεδρος, αποφασίσει ουσιαστικά να διαλύσει το ΝΑΤΟ; Τι θα γινόταν με την ευρωπαϊκή βιομηχανία εάν το έργο μετάβασης και ψηφιοποίησης εμποδίζονταν από διαμαρτυρίες εργαζομένων και επιχειρήσεων που δεν μπορούσαν να αντέξουν το οικονομικό και κοινωνικό κόστος τέτοιων μετασχηματισμών, ενώ οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Κίνας διαθέτουν δισεκατομμύρια για τον εκσυγχρονισμό και την επανεκκίνηση των εθνικών τους παραγωγών στην παγκόσμια αγορά;
Απέναντι σε αυτές και πολλές άλλες προκλήσεις, είναι απαραίτητο να αντιδράσουμε θέτοντας την Ευρωπαϊκή Ένωση σε θέση να παρέχει επαρκείς απαντήσεις στις ανάγκες των πολιτών της σε όλους εκείνους τους τομείς όπου τα κράτη μέλη δεν μπορούν πλέον να είναι αποτελεσματικά . Η αυτοδιάθεση της Ευρώπης - θα μπορούσε να πει κανείς η “ωρίμανση της” - συνεπάγεται αναγκαστικά μεταρρύθμιση του νομικού και θεσμικού της πλαισίου, λαμβάνοντας υπόψη τουλάχιστον τρεις προτεραιότητες: είναι απαραίτητο να ενισχυθεί η ικανότητα λήψης αποφάσεων του Συμβουλίου με τον τερματισμό των ατομικών δικαιωμάτων αρνησικυρίας· το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα εθνικά κοινοβούλια πρέπει έχουν περισσότερο λόγο για τη βελτίωση της δημοκρατίας των διαδικασιών λήψης αποφάσεων· η Ένωση πρέπει να αναπτύξει αποτελεσματικές πολιτικές αποκτώντας πόρους και αρμοδιότητες σε τομείς όπως η εξωτερική και αμυντική πολιτική, η κοινωνική συνοχή και το περιβάλλον, η βιομηχανική πολιτική και η υγεία.
Δεν είναι απαραίτητο να ξεκινήσουμε από το μηδέν: στις 22 Νοεμβρίου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενεργοποίησε επίσημα τη διαδικασία αναθεώρησης της Συνθήκης με βάση τα αποτελέσματα της Διάσκεψης για το Μέλλον της Ευρώπης, στην οποία συμμετείχαν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι σε μια διακρατική συζήτηση για τις προτεραιότητες που καλείται να αντιμετωπίσει η Ένωση, μεταξύ Μαΐου 2021 και Μαΐου 2022. Αυτό που προέκυψε ξεκάθαρα από αυτό το πείραμα στη συμμετοχική δημοκρατία είναι ότι οι πολίτες σε όλα τα κράτη μέλη θέλουν μια Ευρώπη ικανή να ενεργεί και να φροντίζει πολλά περισσότερα προβλήματα από ό,τι τώρα. Για να εκπληρώσει αυτές τις φιλοδοξίες, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει υποστηρίξει μια μεταρρύθμιση της Συνθήκης που περιλαμβάνει μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και δημοκρατία με αιχμές το θεσμικό πλαίσιο , την επέκταση των εξουσιών της Ένωσης σε ορισμένους στρατηγικούς τομείς και την δημιουργία πιο αποτελεσματικών εργαλείων για την προστασία και την προώθηση των ευρωπαϊκών αξιών στα κράτη μέλη με επεξεργασία του κειμένου του σχεδίου μεταρρύθμισης.
Είναι σημαντικό όλες οι πολιτικές δυνάμεις εντός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των εθνικών κοινοβουλίων να δεσμεύσουν τις κυβερνήσεις και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να υποστηρίξουν αυτή τη διαδικασία μεταρρύθμισης της Συνθήκης προς την κατεύθυνση μιας πιο κυρίαρχης και δημοκρατικής Ευρώπης.
H Ευρωπαϊκή Επιστολή εκδίδεται σε 7 γλώσσες υπό την αιγίδα του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Luciano Bolis σε συνεργασία με την Ένωση Ευρωπαίων Φεντεραλιστών, οι δραστηριότητες της οποίας συγχρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Είναι μια περιοδική έκδοση που ξεκίνησε το 1997 με στόχο να τονώσει τον πολιτικό διάλογο στα εθνικά κοινοβούλια και κυβερνήσεις, καθώς και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.